Zondag 05-06-2011
Weer: ochtend regen voor het opstaan, tot 11.00 grauw en grijs, daarna warm, benauwd. ’s Avonds veel regen, lekker fris
Kosten: € 14,80
Km: 75 en geëindigd in Burtoncourt
Om kwart voor zes worden we gewekt door de regen. Gelukkig is het iets na zessen droog. Tijd om op te staan dus. Yvette verzorgt zich op het toiletgebouw en ik haal de binnentent eruit, zodat deze, mocht het vandaag blijven regenen, droog blijft. De buitentent is zeiknat en voorlopig lijkt deze niet droog te worden. Het ontbijt bestaat uit een stukje droog brood voordat we het nieuwe aanbreken. Reizen per fiets zorgt ervoor dat je iets minder kies keurig wordt. Dit komt ongetwijfeld omdat je niet veel spullen mee kunt nemen en het gene dat je bij je hebt leert waarderen. Om half acht zitten we op de fiets richting Bettembourg. Daar moet ik de GPS route vervangen voor deel 2. Helaas verloopt dit niet zonder problemen. De GPS berekend het laatste stuk naar eigen wens. Ook geeft hij aan dat hij te weinig geheugen heeft om her te berekenen. Ik verwijder deel 1 met als gevolg dat hij de daaropvolgende delen niet meer kan berekenen. Dit is balen want ‘het ding’ heeft ons de eerste drie dagen super geholpen! Dan maar op eigen houtje de grens over en de weg richting Zoufftgen zoeken. Van de grensovergang is niets te merken. Wel van mijn humeur, dat staat op onweer vanwege het gedoe met de GPS. Maargoed, langzaam begint de grijze lucht weg te trekken en komen er stapelwolken met af en toe een zonnestraal. Tijd om mijn humeur ook te laten stralen. Aan de hand van het routeboekje fietsen we richting Cattenom. We komen langs een enorme kerncentrale waar vier grote schoorstenen rook uitblazen. We steken de Mossele over en gaan richting Metzerville. Daarna volgen we de D56 naar Bettelainville en met diverse klimmen is dit best een pittig traject. Langzaam veranderd het ruwe, bergachtige, begroeide, Ardennen landschap in een landschap met glooiende akkers vol goudkleurig graan. Via de golvende heuvels hebben een prachtig uitzicht over de weide akkers. Na vijfendertig kilometer zien we achter ons nog steeds de torens van de Centrale. Tijd voor een pauze, een mooie gelegenheid om de natte buientent over het graan uit te leggen. Na de lunch is het tijd om richting een van de weinige campings, in dit gebied te fietsen. Hiervoor wijken we af van de route. Na een afdaling gaat de weg over in een bospad vol stenen en worden goed door elkaar geschud. Iets verderop komt het bord met de tekst ‘camping La Croix du bios Sacker’ in zicht. Prima gelegen in een rustig dal. We zette de tent op, maken macaroni, wassen enkele kledingstukken op de hand en springen onder de douche. Helaas moesten we voor het douchen wachten op een stevige regenbui. De avond verstrijkt langzaam terwijl we genieten van chips en sinas.
Maandag 06-06-2011
Weer: vanochtend lekker fris, ’s middags warm en veel (tegen)wind
Kosten: € 32,-
Km: 76 en geëindigd in Vic-sur-Seille
s’ Ochtends is onze buurvrouw, een wandelaar, nog in diepe rust. Zij slaapt in de open hemel, zonder tent. Het lijkt me bijzonder om op deze manier de nacht door te brengen. Wij zijn dan ook erg blij met onze tent. Om kwart over zeven zitten we op de fiets en klimmen het dal uit om de route weer op te pakken. In het plaatsje Vry haken we weer in op de route en vervolgen onze weg naar Hayes. Langzaam verdwijnen de bossen weer en wordt het landschap wijder. Een weg door goudkleurige graanvelden, leidt ons naar Hemily. Het dorpje is klein. Net als zoveel van deze authentieke boerendorpjes. Ingedeeld met een tiental huizen in diverse kleuren, waarvan de meeste ook nog eens vervallen. De hele dag golft het landschap op en neer en af en toe zijn de klimmen langer dan ze lijken. Ook bergaf vraag vandaag energie. De wind is ons niet gunstig gezind, want we hebben hem forse tegen. Bij Chateau-Sains doen we boodschappen en zoeken een camping. Bij de Lidl slaan we ons avondmaaltje in. “We eten vanavond broodje hamburger”, zeg ik tegen Yvette terwijl ik met twee zakken en een pak hamburgers onder mijn arm naar buiten loop. We gaan opzoek naar de camping en komen aan bij een verlaten grasveld. Het bordje ‘camping fermé’ bevestigd onze verwachting. Gesloten! Voor de zekerheid vragen we bij een autogarage naar kampeermogelijkheden. Het antwoord waar we niet op hoopte komt hard aan. “Er is geen andere camping in dit dorp”, zegt de man op zijn Frans. Balen… Nu moeten we verder terwijl de lucht in rap tempo donkerder kleurt en het noodweer elk moment los lijkt te barsten. “Vic-sur-Seille is het volgende dorp met een camping”, zeg ik tegen Yvette. “We moeten nog even doorzetten.” Om het allemaal nog rooskleuriger te maken ligt er een forse klim voor ons. Voor de zekerheid bellen we eerst naar de camping om te kijken of hij geopend is voordat we aan de klim beginnen. “Nog een stukje”, zeg ik tegen Yvette, terwijl ik hijgen verder klim. Na de zoveelste bocht verschijnt een bord met ‘14%’. Geen wonder dat ik volledig buiten adem ben. Er volgen nog enkele klimmetjes die de spieren helemaal verzuren voordat we de camping bereiken. Het donkere weer zit ons nog steeds op de hielen. We bouwen snel de tent op en zien een bekende auto staan. De stoelenmatter, een B&B waar we vorig jaar een keer geslapen hebben. We maken een praatje en al snel zitten we gezellig te kletsen onder het genot van een glas wijn. Het wordt een heerlijke avond en gelukkig hebben we morgen een halve fietsdag op het programma staan.
Dinsdag 07-06-2011
Weer: Zonnig
Kosten: € 32,60
Km: 71.4 en geëindigd in Charmes
Om 07.20 fietsen we Vic-sur-Seille uit richting Sevres. We wijken iets van onze route af om zo beter aan te sluiten op de oorspronkelijke route. Vijftien kilometer verderop staan we in Sevres. Tijd voor onze eerste pauze. Langs de kant van de weg genieten we van de croissantjes die we eerder die ochtend kochten bij een boulangerie in Arracour. “Hier kun je mij bijna voor wakker maken”, zegt Yvette met een glimlach op haar gezicht. “Zo dadelijk fietsen we naar Luneville, onze eerste stad in Frankrijk”, zeg ik. “Volgens het routeboekje meer dan de moeite waard om het één en ander te bezichtigen” Eenmaal in Luneville genieten we op het terras, voor Chateau R. De la Republique we van een lekker kop thee. We hebben dertig kilometer gefietst en vinden het wel prima voor vandaag. Beide stemmen we in met een middagje rust. We hebben er bijna vijfhonderd kilometer opzitten en nog geen dag rust gehad. Helaas blijkt de enige camping gesloten. Via het Tourist Office wordt ons duidelijk dat er niets anders opzit dan een hotel te pakken in deze stad. Maar voor die tweeënveertig euro gunnen we ons zelf die luxe niet. We besluiten wel tijd te nemen om Chateau De la Republique te bezichtigen en trakteren ons op twee lekkere chocolade croissantjes voor onderweg. Het kasteel bied een mooie tuin maar voor de rest hebben we weinig behoefte om lang rondt te lopen. We fietsen de drukke stad uit en vervolgen onze weg richting Charmes. Het eerstvolgende dorpje met een camping en een winkel, zo’n veertig kilometer verderop. Het landschap blijft mooi. We fietsen door de goudgele zee van graanvelden zonder al te veel pittige klimmen. Zo nu en dan doorkruisen we een vervallen, boerendorpje waar we meestal op een bankje even genieten van de zon. Na de klim richting St. Germain kijken we op de top uit over de Moezel. Een brede rivier die met zijn groene oevers, het kleurencontrast van de goudgele graanvelden doorbreekt. Daarna volgt natuurlijk de afdaling en bereiken we Charmes. We fietsen nog even langs de Lidl en de Marché voor wat boodschappen en zoeken de camping. Bij de Marché kopen we voor 0.25 cent een speer prei, voor 0.03 cent een uit, voor 0.45 cent een paprika en voor nog een paar centen een wortel om zo een voedzame pastamaaltijd bij elkaar te schrapen. Gelukkig ligt niet al te ver van de Marché, camping Le Less. Voor acht euro twintig een prima alternatief in plaats van een hotel in Luneville. Helaas begint het te regenen terwijl we onze tent willen opbouwen en schuilen voor de zekerheid onder een boom. Daarna knallen we snel de tent rechtop en beginnen aan onze pastamaaltijd. Weer dreigt er regen te vallen en snel ruimen we zoveel mogelijk spullen op zodat niet alles zeiknat wordt. Na de afwas liggen we in de tent en al lezend, luisteren we naar de tikkende regendruppels op het tentdoek. Het geeft toch een rustgevend gevoel!
Woensdag 08-06-2011
Weer: droog kunnen fietsen, maar bewolkt en dreigende regen. Gemiddeld tussen de 10 – 15 graden
Kosten: 39.18 euro
Km: 88,63 en geëindigd in Hurecourt
Vanochtend om kwart over zes leek er pas een einde te komen aan de regenbui die gisteravond begon. Een perfecte tijd om op te staan en een dik uur later zitten we op de fiets. De zeven andere fietsers liggen nog te slapen terwijl wij het camping terrein verlaten. De eerste uren schieten lekker op. We fietsen van Charmes naar Darney. Zo’n vijftig kilometer verderop en vinden het wel tijd voor een middagpauze. Aan de hand van de GPS vinden we een intermarché. Maar helaas komen we voor een gesloten deur te staan. “Hoe laat is het dan”, vraagt Yvette. “ Precies twaalf uur schat, en zo te zien zijn ze net gesloten” De supermarkt gaat om half twee pas weer open. Bij gebrek aan brood nemen we teleurgesteld plek aan een picknicktafel nabij de supermarkt. We dekken de tafel met onze ‘restjes’ eten. Een snee brood, koekjes, M&M’s, chips en een kiwi. Een beetje misselijk van alle hapjes door elkaar vertrekken we weer. Gelukkig is het fietsen goed te doen. De hellingen rekken zich meer en meer uit, en worden minder steil. In Corre doen we boodschappen. Nadat we onze tassen weer gevuld hebben met eten ziet het ineens wel heel grijs buiten. We besluiten snel door te fietsen naar de camping in Hurecourt. Er staat een bordje met een pil naar rechts, maar de navigatie geeft een korter alternatief aan om de camping te bereiken. Helaas blijkt de kortste route niet altijd de voordeligste route te zijn. Voordat we het weten schakelen we terug naar ons kleinste verzet en klimmen gestaagd bergop. “Zo steil hebben we het nog niet gehad”, roep ik naar Yvette. Eenmaal boven worden we getrakteerd op een prachtig uitzicht. Terwijl we het dorp binnen fietsen stopt er een busje voor ons en een vriendelijke man spreekt ons aan in het Nederlands. “Ik ben de eigenaar van de camping”, vertelt hij. “Dat bordje staat er niet voor niet”, zegt hij met een glimlach. “Als jullie de camping bereiken zullen jullie nog één keer moeten klimmen.” Eenmaal daar biedt hij ons een lift aan en voordat we het weten rijden we gezamenlijk in een busje naar boven. Geweldig! We kunnen kiezen voor een plekje op het grasveld of de trekkershut. “We hebben een speciale ruimte voor fietsers ingericht”, zegt hij. “Tussen vijf en zeven gaan de meeste mensen gezamenlijk eten.” “Je kunt er koken, relaxen, lezen en er is zelfs een bibliotheekje”, voegt hij er aan toe. “Klinkt goed”, zeggen we bijna in koor. Eenmaal de trekkershut van binnen gezien zijn we verkocht. Een superleuk, knus, houten tuinhuisje voorzien van alle gemakken, zoals keuken, stoelen en een tweepersoons bed. “Zijn wij even gek als we de tent opzetten met dit vieze weer”, zegt Yvette. En zo zitten we even later lekker warm voor de kachel met een boek. “Morgen fietsen we naar Marney”, zeg ik tegen Yvette. “Dan zitten we op de helft van onze toch.”
Donderdag 09-06-2011
Weer: Ochtend erg dichte mist, middag stapelwolken met zon, om 17.u regen. Avond lekker zonnig!
Kosten: +/- 25 euro.
Gefietst: 98,5 km en geëindigd in Marney (totaal 665,5)
Gisteravond vielen onze ogen rond negen uur dicht door de warmte van de kachel. Helaas werden we om half elf wakker van iets kriebelends op onze handen en gezicht. Het waren mieren. Tussen de bedrand en de muur zat een mierennest. We vertrokken snel naar beneden en sliepen apart verder in het stapelbed. Gelukkig is het huisje ingericht voor vier personen. Voor zolang de nacht nog duurde sliepen we tot zes uur. Met meer waarde dan ik ooit hechte aan een tafel en een stoel, eten we ons ontbijt. Normaliteit doen we dit met kamperen op de grond of op ons krukje. Ook ondervinden we het gemak om eens geen tent af te breken. We nemen afscheid van de campingeigenaar en pakken onze route op vanaf Polaincourt et- Clairefontaine richting Saponcourt. We fietsen langs rivier de Saone naar Port s/Saone, een klein stadje aan het water. Ook daar lukt het ons niet een bakkerij over te slaan en kopen weer vier croissantjes. Even later zitten we op een bankje, naast de Saone in het ochtendzonnetje met een zakje brood naar ons. “Wat is het leven op de fiets toch heerlijke”, zeg ik tegen Yvette. De route kronkelt zich een weg door het bos en uiteindelijke volgen we de rivier richting Fédry. In de dorpskern zijn we toe aan onze tweede pauze. We nemen ons de tijd en maken een broodje gezond. “Maar goed dat we in Port-s-Sanoe ook een baguette gehaald hebben, want ook hier lijkt alles gesloten”, zegt Yvette. Vanuit Fédry fietsen we door naar Soing waar we de rivier loslaten en door de heuvels verder trekken richting Gy. Ook dit klein stadje is voorzien van alle gemakken zoals, winkels, Tourist Office, campings etc. Maar we zetten door en fietsen verder richting Marney. Even later passeren we een camping die meer weg heeft van een camp en zijn blij dat we onze hoop hier niet op gevestigd hebben. De laatste veertien kilometer van onze ‘eerste helft’ zit er bijna op. In Marnay bezoeken we eerst een Intermarché voordat we een camping zoeken. Bij een Toeristen informatie loket laten we ons inlichten naar de slaapmogelijkheden. Helaas regent het al weer en besluiten we tegelijkertijd even te schuilen. Gelukkig duren de regenbuien hier meestal niet lang. De camping ligt honderd meter van ons vandaan en na tien minuten vinden we het wel prima. Het is opgeklaard als we de drie sterrencamping bereiken. Mooi gelegen aan rivier de Saone. We boeken voor twee nachten want het is tijd voor een rustdag. Even tot rust komen, alles controleren en onze kleren wassen. Gelukkig mogen we zelf een plekje uitzoeken. Ideaal als je wat langer dan één nacht wilt blijven en dat mooie plekje bij de picknick tafel, niet leeg blijft staan terwijl je een andere plek aangewezen krijgt. Gezien de dreigende regen zet ik snel de tent op en begint Yvette met koken. De tent staat, het eten is klaar alleen hebben we geen kurkentrekker voor de fles wijn om onze ‘halve’ overwinning te vieren. Met behulp van onze Engelse overburen genieten we even later van onze heerlijke maaltijd. De wijn slaat in als en bom en zin om afwas te wassen hebben we niet meer. Nadat we ons gedoucht hebben zorgt de zon voor een heerlijk aangename avond. Terwijl ik een boek lees bestudeerd Yvette de route voor de komende week. “We zitten gewoon op de helft”, zegt ze trots! “Klopt, en er staan al 665 kilometer op de teller”, antwoord ik.
Vrijdag 10-06-2011
Weer: ochtend veel zon, heet zelfs. Middag 15/20 graden bewolkt met een enkele bui. Avond bewolkt, later zonnig
Kosten: 39.50 euro.
We slapen lekker uit tot half acht. Om acht uur worden we de tent uit gebrand. De zon schijnt en we ontbijten aan ons tafeltje met twee andere fietsers. Helaas moeten we eerst nog afwassen voordat we thee kunnen zetten. Laat staan drinken. “Dit doen we dus niet meer”, zeg ik tegen Yvette. “De volgende keer wassen we maar direct af.” Het is tijd om onze kleren te wassen. Een uur later hangt alles te drogen tussen twee fietsen die als waspaal dienen. Voordat we het stadje inlopen kijken we onze fietsen na. Alles zit nog op zijn plek. We pompen wat lucht bij de banden en maken ons klaar voor de wandeling. Wederom weten we de bakkerij niet over te slaan. Met ieder twee stuks lekkers verlaten we pand. We wandelen richting de Intermaché en komen ook hier voor een gesloten deur te staan. “Dan maar vast geld pinnen”, stel ik voor. Terwijl we door de authentieke straten wandelen zoeken we een internetverbinding om onze mail te checken. Wel zien we een andere bakker en slaan vers brood in voor morgen. Natuurlijk blijven ons weer vier croissantjes plakken. Rond drie uur zijn we terug op de camping en genieten in de zon van ons boek. Voordat we ons trakteren op een pizza lopen we terug naar de supermarkt. Met volle tassen nemen we plek ik het restaurant. Yvette een pizza met tonijn en ik een Quattro Calzone. Rond acht uur liggen we in de tent en bekijken route ‘deel 2’. “Morgen negentig kilometer schat, laten we maar lekker vroeg gaan slapen.”
Invalid Displayed Gallery
