Zo sta je ’s ochtends op, trek je je korte broek aan en breek je de tent rustig af. En het volgende moment zit je helemaal brak in een koude trein, de laatste kilometers onderweg naar huis.
Maar voordat we thuis waren, zijn we 40 uur onderweg geweest, zijn we in 5 verschillende landen geland & opgestegen en hebben we enkele schamele uurtjes slaap gehad.
We vertrokken op 14 februari om 17.00 uur Nieuw Zeelandse tijd vanuit Christchurch. In Nederland was het op dat moment 05.00 uur ’s ochtends. Na een avondmaaltijd in het vliegtuig landde we een paar uur later in Sidney waar we opnieuw door de controles moesten. Vervolgens mochten we weer boarden en konden we plaatsnemen op dezelfde plaatsen. Niet veel later kregen we opnieuw een avondmaaltijd, aangezien we terug in de tijd vlogen. We probeerde enkele uren slaap te pakken, terwijl we ons in de raarste bochten wrongen in onze stoelen. Midden in de nacht kwamen we aan in Bangkok. We mochten dit keer zelf kiezen of we bleven zitten of zouden uitstappen. We besloten niet opnieuw door de controles te gaan, maar de benen in het vliegtuig te strekken, de tanden te poetsen op het smalle toilet en even languit op de stoelen te liggen. Met een nieuwe crew & passagiers aan boord vlogen we verder naar Dubai. Alle aangeboden maaltijden aan boord van Emirates bevatten een warm hoofdmenu waar je kunt kiezen uit twee maaltijden. Bij het ontbijt konden we kiezen uit kip met rijst en een omelet met kaas. Aanvullend krijg je een croissantje, ingepakt broodje, boter, kaas/jam, bakje met fruit en een bakje met jus d’orange. Paul kreeg de derde warme maaltijd die nacht nog op, ik heb gepast.
In Dubai hadden we ongeveer 18 vlieguren erop zitten, waarna we weer moesten uitstappen en door de controles gingen. Na twee uur mochten we weer aan boord. Eenmaal klaar voor vertrek bleek er een technisch defect te zijn aan het vliegtuig wat 2.5 uur reparatietijd nodig had. Iedereen moest het vliegtuig weer uit, opnieuw door de controles en we konden ontbijten op kosten van Emirates bij een restaurant op het vliegveld. We namen eerst een douche voor een oppepper. Na het ontbijt konden we opnieuw boarden en stegen we op voor onze laatste lange uren richting Nederland. Inmiddels konden we onze draai niet meer vinden in de vliegtuigstoel. Slapen lukte niet meer, voor film kijken waren onze ogen te moe. Het bleef bij hangen en uitzitten. 40 uur zittend in een vliegtuigstoel doet meer zeer dan 200 uur in ons fietszadel. Misschien zou Brooks ook vliegtuigstoelen kunnen maken (voor alle niet fietsers: het is een fietszadelmerk). Met een warm welkom kwamen we thuis na de treinrit uitgezeten te hebben. Na een warme hap doken wij ons voorverwarmde bed in. Niet eerder waren we zo blij om horizontaal te kunnen liggen. We hoopte vele uren te maken die nacht.
Maar helaas worstelen we al twee dagen met het feit dat we tussen 5 en 6 uur klaarwakker zijn en in de namiddag vallen de luiken dicht. En dus moeten we bekennen dat we last hebben van een jetlag. Hoe lang houdt het aan?
In de vroege ochtenduren zijn we aan het nagenieten van de foto’s, ruimen we onze spullen rustig op en laten we onze fantasie de vrije loop welk continent we nog graag zouden doorkuisen…
Voor alle geinteresseerden zullen we binnenkort alle tips en handige weetjes over Nieuw Zeeland op de site zetten.