مغربي 

In Marokko spreekt men in het algemeen Arabisch Marokkaans. Daarnaast wordt er door een klein deel ook Frans gesproken. Yvette en ik beschikken gelukkig over een klein vocabulaire Franse woordjes maar spreken allebei geen woord Marokkaans Arabisch. Waarschijnlijk zullen de woorden Bonjour en Merci niet voldoende zijn om ons verstaanbaar te maken. Daarvoor biedt de Hoe&Wat taalgids de uitkomst.

Het is dus tijd om wat Marokkaans te leren…
Het boekje begint met een beknopt hoofdstuk grammatica, wat mij inzicht geeft in het Arabische alfabet. Laat ik daar nu tegen de eerste problemen aanlopen. De uitleg begint met ‘Let op’, sommige letters verschillen van elkaar door het aantal puntjes of de positie van het puntje boven of onder aan de letter. Dat zal er waarschijnlijk niet bij staan omdat het makkelijk is. Sterker nog, ik krijg het idee dat Chinees 中國的 nog makkelijker is dan Marokkaans مغربي. Het lijkt wel of men is uitgeschoten met een pen. Maar dan van rechts naar links om vergissingen te voorkomen.

Het alfabet begint in tegenstelling met Nederland, niet met de letter a maar met een sterretje *. Los van het feit dat het alfabet niet van a t/m z loopt, spreekt men alle alfabetische letters ook nog op vier verschillende manieren uit. Dat heeft, wat mij in les 1 duidelijk is geworden, met de positie van de letter te maken. Zo kent elke letter een ‘losse, begin, midden en eindklank’. Om een voorbeeld te geven hoe je het * uit moet spreken (het is even zoeken); het is te vinden in het woord beambte tussen de e en de a, be*ambte. Volgens het boekje wordt deze klank in het Nederlands wel gebruikt, maar niet genoteerd. Na vele pogingen kan ik het * nog niet plaatsen en stap ik over naar letter twee, de b. De ‘b’ wordt net als de p,k,G,t, d, T, D, q en x tijdens het aanzetten van de uitspraak verdubbeld. Je moet de ‘klank’ als het ware even tegenhouden voordat je hem uitspreekt. Dat geldt, ik denk voor alle duidelijkheid, niet bij de letters s,S, Z, sj, zj, f, v, r, R, ch, H, M, n, l, h, w, j en â.

Dan hebben we ook nog de ‘vreemde klanken’. Die worden gelukkig maar toegepast op drie letters; de S, T en D. Naast de Nederlandse s, t en d kent het Marokkaans Arabisch andere medeklinkers voor de S, T en D. Dat komt niet omdat ze de hoofdletter van het woord vormen maar het verschil zit hem in de zwaarte of de dikte waarmee je de letter uitspreekt. Dit gebeurt, in tegendeel bij de Nederlandse s, t en d (pas op voor je tong) door het middelste en het achterste deel van je tong verder naar beneden te drukken tijdens het uitspreken.

Als je tong herstelt is kun je verdergaan met de q, die spreek je uit als de k maar dan verder achter in de mond. En de H, lijkt op het geluid van het aanzetten als je met je adem een brillenglas schoon wil maken. Achchchc…..

Naast alle verwarring van de letters in het alfabet komen ook nog het lidwoord, het zelfstandig naamwoord, het bijvoeglijk naamwoord en enkele voorzetsels aan bod. Mij lijkt het verstandig maar even een streep door het Marokkaans Arabisch te zetten en mij nu verder te verdiepen in de paklijst. Hopelijk lukt het ons tijdens de reis wel enkele woorden te leren-(schrijven).

 

حتى في المرة القادمة
Tot de volgende keer